โซเชียลชื่นชม! บัณฑิตตัวจิ๋วทุนราชินี เข้ารับปริญญาด้วยเกียรตินิยมอันดับสอง เจ้าตัวเผยฝันตั้งแต่เด็กอยากรับปริญญา ดิ้นรนเรียน จนได้ทุน ซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณเป็นอย่างยิ่ง

วันที่ 21 ก.ย.65 มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์มีการโพสต์ภาพ "สาวพิการร่างเล็กในชุดครุย" พร้อมระบุความว่า "หัวใจสู้ พิการร่างกาย แต่ไม่เคยท้อ มุ่งมั่นคว้าใบปริญญาบัตรได้สำเร็จ จำน้องหมิวเฟรชชี่ร่างจิ๋วเมื่อ 7 ปี ก่อนได้ไหมครับ น้องเก่งมาก นางสาววราภรณ์ สร้อยเสน หรือน้องหมิว ชาวอำเภอสตึก ที่เป็นข่าวดังเมื่อปี 2558 กับภาพที่น้องกำลังร่วมกิจกรรมน้องใหม่กับทางมหาลัย ภาพน้องถูกแชร์ออกไปพร้อมกับเสียงชื่นชมมากมาย

ล่าสุด ต้องขอแสดงความยินดีกับน้องหมิว ในชุดครุยวิทยฐานะ จากมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ กำลังจะเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร เศรษฐศาสตรบัณฑิต เกียรตินิยมอันดับ 2 จากสาขาวิชาเศรษฐศาตร์ คณะวิทยาการจัดการ ได้สำเร็จ "พิการไม่เป็นอุปสรรค์ในการศึกษา เนื่องจากมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์มีศูนย์บริการสนับสนุนนักศึกษาพิการ"

ทั้งนี้ หลังจากโพสต์ดังกล่าวถูกเผยแพร่ออกไป ชาวเน็ตต่างชื่นชมและดีใจกับ "น้องหมิว" เป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่ให้กำลังใจให้สู้กับชีวิต บางรายจะเอาไปเป็นแบบอย่างในช่วงที่ท้อแท้กับชีวิต

ทั้งนี้ ผู้สื่อข่าวเดินทางไปตรวจสอบพบ นางสาววราภรณ์ สร้อยเสน หรือน้องหมิว อายุ 26 ปี มีความพิการที่ขา นิ้วมือ มีความสูงเพียง 92 เซนติเมตร อาศัยอยู่กับพ่อแม่ น้องชาย และน้องสาวรวม 5 คน

โดยหมิว เล่าว่า ตอนเป็นเด็กเห็นภาพการรับปริญญาทางทีวี รู้สึกปลื้ม อยากจะรับปริญญาบัตรเหมือนกับเขา แต่สภาพร่างกายตอนนั้นคือพิการมาตั้งแต่เกิด แต่คนในครอบครัวพยายามบอกตนเองว่า ให้อยู่บ้านไม่ต้องไปเรียน

แต่ความรู้สึกส่วนตัวเชื่อว่าทำได้ จึงรบเร้าแม่ขอไปเรียน แม่ก็ตามใจส่งไปเรียนชั้นอนุบาล โดยแม่เป็นคนไปรับไปส่ง สุดท้ายตนเองสามารถเรียนจบชั้น ม.3 แต่แม่ยังพยายามบอกอีกว่า "เราพิการ เรียนแค่นี้พอ" แต่ด้วยความอยากเรียน ตนเองจึงรบเร้าอีกขอเรียนต่อโรงเรียนมัธยมประจำตำบล แม่ก็ยอมให้เรียนต่อ สุดท้ายเรียนจบระดับชั้น ม.6 ได้ แต่ยังไม่ถึงความฝันที่วาดไว้คือการรับปริญญากับเจ้า ขอแม่เรียนต่ออีก แม่ให้เรียนต่อแค่ในจังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งตนก็สอบติดมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์

คราวนี้ยอมรับว่าสะอึก เพราะแม่บอกว่าไม่มีเงินส่งเรียน นอนคิดไม่รู้จะไปพึ่งใคร จนปี 2558 จึงตัดสินใจเขียนจดหมายไปถึงสำนักราชเลขาธิการ เพื่อขอทุนการศึกษาด้วยตัวเอง ตอนนั้นได้แต่ภาวนาให้จดหมายไปถึงมือสำนักฯ แต่รู้สึกท้อใจเพราะช่วงนั้น ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงประชวร

แต่โชคก็เข้าข้าง เพราะตนเองได้รับหนังสือตอบกลับจากกลุ่มงานพระราชกุศลสาธารณะ (การศึกษา) กองราชเลขานุการในพระองค์สมเด็จพระบรมราชินีนาถ (ในตอนนั้น) ว่า "ได้รับทุนเรียนจนจบปริญญา" ความรู้สึกตอนนั้นดีใจจนบอกไม่ถูก รู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากนั้นเป็นต้นมา ตั้งใจเรียนมาโดยตลอด งานทุกชิ้นที่อาจารย์สั่งและสอนจะเอามาอ่านซ้ำจนสามารถจบระดับปริญญาตรีได้สำเร็จ พร้อมเกียรตินิยมอันดับสอง จึงอยากจะฝากถึงผู้ที่ย่อท้อต่อชีวิต ให้มาดูตัวอย่างคนพิการอย่างตนเอง "อุปสรรคก็เหมือนทราย ถึงแม้จะกองใหญ่ แต่ก็เล็กนิดเดียว"