เสียงร้องโหยหวนจากป่าทุกคืน ชาวบ้านทนไม่ไหว ออกส่องไฟพบสุนัขถูกเชือกรัดท้อง-สะโพกจนผอมโซ แจ้งกู้ภัยช่วย คาดถูกคนจับ

กลางดึกของวันที่ 29 มิ.ย. 2567 ได้มีเสียงโหยหวนร้องด้วยความเจ็บปวด ออกมาจากป่าทึบข้างบ้าน จนชาวบ้านทนเสียงที่โหยหวนร้องด้วยความเจ็บปวดไม่ได้ ส่องดูพบสุนัขถูกเชือกสลิงผูกติดท้อง-สะโพก ติดกับต้นไม้ข้างบ้าน ตัวมันพยายามดิ้น แต่ยิ่งดิ้นลวดสลิงที่ผูกมัดติดท้อง-สะโพก เฉือนเข้านื้อ ร้องด้วยความเจ็บปวด จึงประสานขอความช่วยเหลือกู้ภัยพรหมวิหารแม่สาย นำกำลังเข้ามาช่วยเอาเชือกสลิงออก

วันที่ 30 มิ.ย. 2567 ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปยังหมู่บ้านป่าเหมือดรุ่งเจริญใหม่ ม.5 หมู่บ้านท้าย ติดป่าหลังเขา ได้พบกับนางศรีนวล หรือเมย์ ซึ่งอยู่หมู่บ้านที่ติดป่าหลังเขา เล่าว่า ก่อนช่วยหมาจรจัดตัวนี้ เกิดจากเมื่อประมาณปีกว่า ได้มีสุนัขหนีมาจากไหนไม่ทราบ ถามชาวบ้านใกล้เคียงไม่มีใครทราบว่าเป็นสุนัขของใคร จึงได้นำอาหารให้มาตลอดด้วยความสงสาร กระทั่งออกลูกแพร่หลายมากขึ้นมี 11 ตัว ซึ่งตนเองก็ไม่รู้จะช่วยอย่างไร จับก็ไม่ได้ สุดปัญญาเลยปล่อยเลยตามเลย เคยร้องขอความช่วยเหลือให้หน่วยงานเข้ามาทำหมันแต่ก็เงียบ จนกระทั่งสุนัขออกลูกหลานมาเป็นรุ่นที่ 3 แต่รุ่นที่ 3 ตั้งท้องแล้วพาลูกหายไปไหนไม่รู้ รุ่นที่ 1 ป่วยตายหมด เหลือตอนนี้รุ่นที่ 2 มีอยู่ประมาณ 4-5 ตัว ที่อาศัยอยู่ในป่าข้างบ้าน

ซึ่งมีบางคืนได้ยินเสียงสุนัขร้องโหยหวน เกิดจากอาการอะไรไม่รู้ นางเมย์คาดว่า อาจจะหิว หรือหนาว และถูกแมลงสัตว์กัดต่อย หรืออาจจะไม่สบาย ก็เป็นไปได้ แต่ก็ไม่สามารถเข้าไปใกล้ตัวสุนัขได้ เนื่องจากโตมาไม่เคยใกล้ชิดคน จึงได้แต่นำอาหารมาให้ แล้วแอบดูอยู่ไกลๆ

ล่าสุดไม่กี่วันที่ผ่านมา ได้มีสุนัขตัวเมียถูกเชือกรัดที่ท้อง-สะโพก จะเข้าไปช่วยเอาเชือกออกแต่สุนัขก็ไม่ยอมให้เข้าใกล้ พอเริ่มหลายวันเข้า ร่างกายสุนัขผอมแห้งลง กลางคืนจะร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดดังออกมาจากป่า ยิ่งเงียบได้ยินเสียงชัด ร้องตลอดทั้งคืนด้วยความเจ็บปวด เริ่มร้องถี่ขึ้นทุกคืน จนนอนแทบไม่ได้ ต้องทนเสียงร้องโหวยหวนทั้งคืน

ล่าสุด เมื่อคืนเวลาประมาณ 4 ทุ่ม ได้ยินเสียงร้องใกล้ข้างบ้านมาก ออกไปส่องดู พบสุนัขตัวที่มีเชือกผูกติดท้อง-สะโพก จึงส่องดูพบว่าเชือกพันติดต้นไม้ข้างบ้าน จึงขอความช่วยเหลือกู้ภัยพรหมวิหารแม่สาย เข้ามาช่วยจนสามารถนำเชือกที่ติดที่ท้อง-สะโพกออกได้ พบเป็นเชือกสลิงยาว คาดว่าตอนที่ร้องอยู่ในป่าทึบอาจเกิดจากเชือกสลิงไปติดกับต้นไม้ ยิ่งดิ้นก็ยิ่งรัด ทำให้เฉือนเข้าเนื้อจึงร้อง ดูที่เชือกเหมือนมีคนจับมัดไว้แต่หลุด อาจจะจับเอาไปกินแต่มันดิ้นหลุดมาได้

จึงฝากแง่คิดไปถึงคนเลี้ยงสุนัข เลี้ยงแมว จะเลี้ยงก็เลี้ยงเขาให้จนตายจากกันไป ไม่ใช้เลี้ยงไม่ไหวก็นำมาปล่อย ทำให้เป็นภาระสังคมอีก หรือบางที่ต้องกลายเป็นสัตว์จรจัด แพร่ลูกแพร่หลานไปทั่ว สร้างความเดือนร้อนให้ชาวบ้าน